vrijdag 22 maart 2013

OmArm creativiteit



Na de dood van zijn vader hebben Peter en zijn moeder het moeilijk om de overige schulden van hun huis af te betalen. Peter gaat naast zijn studies op zoek naar een job in de horeca om zijn moeder te steunen in deze lastige financiële situatie. Mensen die onder de armoedegrens leven, zijn mensen zoals jij en ik. 

Maak armoede samen met ons zichtbaar en deel dit bericht. 

OmArm creativiteit



Véronique is opgegroeid in een generatiearm gezin. Vandaag gaat zij solliciteren in een kledingzaak. Ondanks haar beperkt budget zou je op haar geen armoedelabel kleven. Mensen die onder de armoedegrens leven, zijn mensen zoals jij en ik. 

Maak armoede samen met ons zichtbaar en deel dit bericht.  

dinsdag 19 maart 2013

OmArm de dag

Deze ochtend zat ik op de tram, mijn muziek in de oren,
En toch kon ik horen
hoe het koppel voor me, luidop aan het praten
aan het discuteren over alle veelvraten
met hun dikke auto's en dure huizen, 
"het is toch erg hier in België he, met al die rijke luizen"

Nu dacht ik bij mezelf, ze hebben wel gelijk
er is een grote kloof hier bij ons, tussen arm en rijk

Terwijl sommigen met moeite eten kunnen betalen, 
zijn er anderen die dagelijks kunnen genieten van feestmalen

Een tramhalte verder, de telefoon van de man rinkelt hard
"Dag Jan, mijn beste vriend, heb je al nieuws over dat nieuwe vliegtuig dat ik had besteld?
Je weet wel, in het zwart".


Mel.V

donderdag 7 maart 2013

OmArm de dag

Afgelopen maandag werd mijn beeld over armoede nog maar eens verruimd. Tegen de middag vertrokken we naar Moeders voor Moeders met de vraag of we een reportage mogen maken over deze organisatie met de focus op alleenstaande moeders. Natuurlijk had ik al van Moeders voor Moeders gehoord, vooral door het vondelingenluik dan. Maar alles wat ik zag en hoorde bij het maken van deze reportage, heeft me aan het denken gezet. 

Normaal gezien is Moeders voor Moeders op maandag niet open, maar eens ik aangebeld heb en we binnen komen, zijn tal van vrijwilligers aan het voorbereiden voor morgen. De eerste dinsdag van de maand is het immers altijd superdruk. 

We worden ontvangen door Christel, één van de vrijwilligsters. Ze begint ons spontaan en enthousiast rond te leiden. Wat aan de buitenkant een klein huisje lijkt is, als we de rondleiding doen, een groot netwerk van vier gebouwen die samen het gebouw van Moeders voor Moeders vormen.

Er is een klein supermarktje, kamers met kleding per leeftijd, een kapsalon, een babykamer met badjes, enzovoort. Zo groot had ik het echt niet verwacht.  

Duuus, na het aangename gesprek en de interessante rondleiding van maandag, is het tijd voor de reportage. En inderdaad, een lange rij vrouwen met bijbehorende kinderwagens en spelende kinderen staan voor de deur van Moeders voor Moeders. Wat mij vooral is bijgebleven is dat het zo druk is op de eerste dinsdag van de maand. Er worden dan pakketten uitgedeeld met verzorgingsproducten zoals shampoo, douchegel,... Het is toch te gek voor woorden dat sommige mensen dit niet in huis kunnen halen. 

Eenmaal aan het filmen, besef ik pas hoeveel mensen eigenlijk hulp nodig hebben. Alle stoelen rond de tafels in de wachtruimte zijn bezet door babbelende vrouwen. Het valt me op hoe vrolijk deze mensen eigenlijk zijn. Sommige vrouwen kennen elkaar duidelijk en groeten elkaar met een omarming en beginnen ronduit te vertellen. De vrouwen met kleine kindjes gaan rechtstreeks naar de kinderkamer zodat de kleintjes kunnen spelen. Links achteraan kunnen ze soep, koffie, boterhammen kopen aan maximum 20 cent. De vrouwen die hier komen zijn heel vriendelijk en beginnen gemakkelijk een gesprekje. Zo ben ik aan de praat geraakt met twee nieuwsgierige vrouwen toen de camera opdook. Ze vertelden me dat Moeders voor Moeders hen het zeker een stuk aangenamer maakt om de week door te komen. Ook de vriendschappen die hier ontstaan, zijn een steun in hun leven.

Na het bezoek ben ik toch een beetje geraakt. Het heeft een grote impact op je als je zo een grote groep mensen bij een armoedeorganisatie hun ochtend ziet doorbrengen. Dit laat zien dat een organisatie als Moeders voor Moeders zeker niet overbodig is.

Wil je meer weten over Moeders voor Moeders of zelf wat spullen langsbrengen? Breng dan eens een bezoekje aan:

woensdag 6 maart 2013

OmArm de crew

Ons team bestaat uit elf enthousiaste leden, graag stellen wij ons even voor aan de hand van onze blognicknames.

Melanie: Creatieveling en levensgenieter

Lars: Journalist en sportieveling
Ken: Webmaster en tech savvy
Laura: Blogspecialiste en fashionista
Jessy: Pr-specialiste en feestbeest
Celesta: Persverantwoordelijke en kookfreak
Kim: Grafisch ontwerper en webaholic
Heleen: Vlotte pen en sfeerbrenger
Camille: Social media junky en muziekfreak
Catherine: Deskresearcher en cupcake lover
Samantha: Interviewer en relatiespecialiste


maandag 4 maart 2013

Quote van de dag



Afbeelding via Ridderke


We mogen niet vergeten dat armoede ook in ons land leeft. De voedselhulp in België bereikte in 2011 meer dan 225.000 personen.


Team

vrijdag 1 maart 2013

OmArm de actualiteit

In de krant Het Laatste Nieuws lazen we maandag het artikel ‘Perfect eetbare schotels weggooien is een schande’ in verband met de heisa rond paardenvlees dat steeds vaker opduikt in verschillende producten. 

De Duitse minister voor Ontwikkelingssamenwerking, Dirk Niebel, stelde voor de verwijderde producten die paardenvlees bevatten, uit te delen aan mensen in armoede. In België doet Monique Verdickt, de voorzitster van de liefdadigheidsorganisatie Moeders voor Moeders vzw, dezelfde oproep. "Het is een schande dat perfect eetbare maaltijden weggegooid worden. Wat is er mis met die producten? Hoelang eten we al paardenvlees zonder dat te weten? Niemand is er ziek van geworden. Ik begrijp niet waarom dat voedsel de vuilnisbak in moet.” 

De ketens Picard, Albert Heijn en Lidl hebben ook in ons land al producten met paardenvlees teruggeroepen. Afgelopen week volgde ook Iglo door acht verschillende bereide maaltijden uit de rekken te halen. Het bedrijf zal alle producten vernietigen, hoewel de consumptie ervan geen gevaar voor de gezondheid inhoudt. “Dat is nu eenmaal de voorgeschreven procedure. Alle maaltijden gaan recht de vuilnisbak in. We vinden het belangrijk dat onze consument weet wat hij eet, en dat er dus geen onduidelijkheid bestaat over wat er op de markt circuleert. Bovendien is het te gek voor woorden om producten die niet goed genoeg meer zijn voor onze klanten wel aan te bieden aan minderbedeelden. Dat is gewoonweg respectloos”, zegt Iglo-woordvoerder Bram Smets. Monique Verdickt vindt dit echter een schande. 
“Als je honger lijdt, ben je blij met alles wat je krijgt. Die maaltijden zijn perfect gezond. Mocht Iglo zich toch nog bedenken, ontvang ik de pakketten graag met open armen.” 
De meningen omtrent dit onderwerp zijn duidelijk verdeeld. Wij kunnen ons vinden in beide ideeën. Langs de ene kant heeft iedereen, ongeacht zijn financiële situatie, recht op een eerlijke communicatie rond de inhoud van voedingswaren. Langs de andere kant wordt er perfect gezond voedsel weggegooid, dat door vele mensen tot nu toe of nog steeds gesmaakt wordt. Wij zijn van mening dat de armoedeorganisaties de keuze moeten krijgen om dit voedsel aan te bieden. De personen in armoede kunnen zo immers zelf beslissen of ze het voedsel aannemen of niet. 

De uitspraak van mevrouw Verdickt: “Als je honger lijdt, ben je blij met alles wat je krijgt” lijkt ons eerder oppervlakkig. Alsof een persoon in armoede opeens alles lekker of smakelijk vindt nu hij in een lastige financiële situatie zit…

Team

Cartoon van de dag


1 op 7 Belgen leeft onder de armoedegrens. Tijd om onze ogen te openen voor armoede? 

Afbeelding via Jefka


OmArm de dag

Hej jij! Ja jij!
Lees dit maar eens van dichterbij!

We schrijven hier een rijmpje over onze dag,
hopelijk bekijk je dit met een glimlach!

Het is hier vandaag bij ons project zeer aangenaam,
niemand voelt zich slecht of eenzaam!

Niet dat iemand zich ooit slecht voelt hoor,
maar we wilden het toch even melden, zo tussendoor! :-)

We zijn druk bezig met onze leuke blog,
en wat we er allemaal nog met zullen doen, lees je wel nog!

Verder hebben we gisteren allemaal gekeken naar de eerste aflevering van onze programma, sommigen keken hem alleen, sommige met hun mama.

Het is hier dus druk, druk, druk,
maar we kunnen het zeker nog aan, we houden voet bij stuk! :-)

Geniet van jullie weekend zoals wij zullen doen,
dikke zoen! 

Mel.V